سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر به طور معمول جهت پروژه های بزرگتر و کاربردی پیچیده تر که امکان استفاده از سیستم های اعلان حریق متعارف وجود ندارد مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال با روند قیمت رو به پایین اینگونه سیستمها، آنها را تبدیل به انتخابی ارزشمند جهت پروژه هایی کوچک تر که به لحاظ سنتی با تجهیزات اعلام حریق کانونشنال طراحی شده است می کند.
سیستم های اعلام حریق متعارف
سیستمهای اعلام حریق جدا از نوع ساخت و طراحی و اجرا در حالت کلی وظيفه اعلام اخطار به هنگام بروز آتش سوزي و يا کشف نشانه هايي مبني بر احتمال به وجود آمدن آتش سوزي را دارند.
وظیفه اصلی یک سيستم اعلام حريق کشف آثار آتش سوزي همراه با اعلام و مکان یابی حریق می باشد تا بتواند علاوه بر هشدار به موقع نسبت به حفظ جان و مال افراد ، در تسریع عملیات خاموش نمودن آتش نیز تاثیر گذار باشد. ميتوان اينگونه بيان كرد كه با وجود سيستم اعلام حريق، اثرات شروع و وقوع آتش سوزی بسيار سريع مشخص خواهند شد و در نتيجه امكان انجام سريع و آني اقدامات لازم براي مهار آتش فراهم مي گردد، بديهي است كه در اين صورت احتمال روبرو شدن با مشكل اساسي گسترده شدن دامنه حریق نيز به مقدار زيادي كاهش مي يابد.
سيستم اعلام حريق شامل بخش های مختلف زیر است :
کاشف یا دتکتور (Detector) : مانند دتکتورهای دودی ، حرارتی ، گازی
آشكارساز دستي : مانند شستی های اعلام حریق (Manual Call Point)
زنگ اعلام حريق (Alarm)
فلاشرها (Lighting)
تابلوي اعلام حريق (Control Panel)
سیستم های اعلام حریق از نقطه نظر طراحی در دو نوع تولید می شوند.
۱- متعارف (Conventiona)
۲- آدرس پذیر (Addressable)
در سیستمهای متعارف مکانی را که از نظر حریق می خواهیم حفاظت کنیم به مناطق مشخص تقسیم میکنیم تا در صورت بروز حریق بتوان محل حریق را سریعتر و راحت تر تشخیص داد . به هر کدام از این مناطق یک زون ( Zone ) گفته می شود. هر زون از تعدادی دتکتور دودی ، حرارتی ، شستی های اعلام حریق و سایر آشکارسازهای حریق که در بخش های مختلف نصب شده اند تشکیل می شود. بدیهیست چنانچه هر یک از آشکارسازها تحریک شود، اخطار حریق زون مربوطه روی پنل اصلی مشاهده می شود. به همين منظور شبكه كاملي از آشكارسازهاي دستي و اتوماتيك و زنگهاي اعلام حريق براي كل طرح در نظر گرفته مي شود. شستی های اعلام حريق در نقاط ورود و خروج و يا تردد ميان راهي و آشكارسازهاي اتوماتيك بر روي سقف در محلهاي مناسب نصب مي گردند، زنگهاي اعلام حريق نيز به صورت متعادل و به گونه اي كه از تمام نقاط حساس قابل شنيدن باشد چيده مي شوند. در فضاهاي شامل اتاق هاي تودرتو يا فضاهاي مشابه كه صداي زنگهاي اعلام حريق ضعيف باشد از آشكارسازهاي مجهز به آلارم استفاده مي شود، در اين آشكارسازها، به محض تشخيص حریق توسط سيستم، علاوه بر اخطار كلي، آلارم متصل به آشكارساز نيزعمل مي كند.
برخی معایب سیستمهای متعارف :
حجم سیم کشی بالا نسبت به نوع آدرس پذیر
عدم شناسایی تعداد و محل نصب دتکتورها در نتیجه عدم تشخیص محل مورد حریق به تفکیک مکان نصب دتکتور ( همانطور که گفته شد تنها زون مورد حریق شناسایی می شود و محل دقیق وقوع حریق تنها با مراجعه به زون و جستجوی بخشهای تشکیل دهنده زون قابل تشخیص خواهد بود.)
عدم شناسایی نوع و مکان آشکارساز معیوب (تنها تشخیص زونی که آشکارساز معیوب در آن قرار دارد امکان پذیر است در نتیجه با بررسی چندین و چند دتکتور یا شستی و یا هر آشکارساز دیگر که در آن زون قرار دارد می توان عنصر معیوب را شناسایی کرد که گاهی بسیار وقت گیر خواهد بود.)
عدم وجود برخی امکانات پیشرفته در این نوع سیستم ها نسبت به نوع آدرس پذیر
برخی مزایای سیستمهای متعارف :
قیمت مناسب نسبت به نوع آدرس پذیر
وجود طیف وسیعی از پنل ها و آشکارسازها در بازار
امکان راه اندازی سیستم با تجهیزات برندهای مختلف